شگفت است از رشگ بران که غافلند از تندرستى مردمان . [نهج البلاغه]
 
سه شنبه 90 مهر 5 , ساعت 10:50 عصر

اگر عاقلی بخیه بر مو مزن       به جز پنه بر نعل آهو مزن

ز افسار زنبور وشلوار ببر    قفس می توان ساخت اما به صبر

به مطبخ بیفکن ره کوچه را            منه در بغل آش آلوچه را

که نعل از تحمل مربا شود            به صبر آسیا کهنه حلوا شود

..................................................................................

بیچاره مگس مناره باف است           شیرینی سرکه از لحاف است

دندان چپ دریچه کور است                آیینه کهنه بی شعور است



لیست کل یادداشت های این وبلاگ