جمعه 87 بهمن 25 , ساعت 10:0 عصر
به نام خدا
پس ازتوجان برادر چه رنج ها که کشیدم چه شهر ها که نگشتم چه کوچه ها که ندیدم
به سخت جانی خود این قدر نبود گمانم که بی تو زنده ز دشت بلا به شام رسیدم
چو ماه چهارده دیدم سر تو را به سر نی هلال وار زبار مصیبت تو خمیدم
زدم به چوبه ی محمل سران زمان که سر نی به نوک نیزه خولی سر چو ماه تو دیدم
زتازیانه وکعب سنان ونیزه دشمن دگر ز زندگی خویش گشت قطع امیدم
میان کوچه و بازار شام پای برهنه سراز خجالت نامحرمان به جیب کشیدم
شدم چو وارد بزم یزید بازوی بسته هزار مرتبه مرگ خود از خدا طلبیدم
هنوز بر کف پایم نشان ابله پیداست به راه شام زبس از جفا پیاده دویدم
ولی به این همه غم شاد ازانم ای شه خوبان که نقد جان به جهان دادم وغم تو خریدم
نوشته شده توسط سید مصطفی | نظرات دیگران [ نظر]
