س.م.موسوی
انتخاب فامیلی آفت شوراها(1)
کم کم به روز 29 اردیبهشت نزدیک می شویم
دو انتخابات بسیار حساس در پیش است.
یکی تعیین مدیریت کشور در سطح کلان
ودیگری به نحوی تعیین مدیران خرد
شاید در نگاه اول تعیین مدیریت کلان کشور پر اهمیت تر به نظر برسد 
و در نگاهی سطحی تعیین مدیران خرد جامعه یعنی دهیاران و شهرداران در کنار تعیین ریاست جمهور هرگز به چشم نیاید،
حال آنکه با کمی تعمق و ژرف اندیشی به راحتی می توان دریافت که انتخاب دوم اگر از انتخاب اول پر اهمیت تر نباشد کم اهمیت تر نیست
و در کمترین و کم بینانه ترین حالت با فاصله اندکی در رتبه دوم از اهمیت قرار می گیرد.
چرا که مدیران کلان کشور بدون کارگزاران شهری و روستایی لایق، تقریبا توفیق نخواهند داشت.
ولی در صورت عکس درصد توفیق بیشتر است.
یعنی ممکن است مدیریت کلان ناتوان باشد ولی مدیران شهری و روستایی با درایت بتوانند سرنوشت مناسبی برای موطن خود رقم بزنند.
تصور کنید، ابلاغ بخشنامه های بدون مجری وفرمان پذیر را. که هرگز سیاست گذاری های انجام شده را به سر انجام نمی رساند.
دوستی از رییس یک شعبه کوچک بانکی نقل میکرد که گفته بود:
در این مملکت همه کارها دست ماست، اگر من به تو وام بدهم و طبق قوانین حقت را رعایت کنم،
تو به همه نظام و مسئولین خدا بیامرزی می گویی
اما اگر من بخواهم می توانم با پارتی یا دور سر گرداندن تو، تو را به همه بدبین کنم که به همه نظام بد وبیراه بگویی..
آری در میدان جنگ فرمانده طرح حمله میریزد اما کار را باید آن سرباز رو در روی دشمن به سرانجام برساند.
وگرنه اگر علی علیه السلام هم باشی تو را در صفین خانه نشین می کنند و باید روزی از خدا بخواهی که تو را از مردم بگیرد و حجاج بن یوسف ها را بر آنها مسلط کند..
ادامه دارد..
 @barge1sabz برگ سبز