شبهه 38

چرا خداوند ما را خلق کرده است؟

پاسخ:

اول: قبلا پاسخ داده ایم که اگر خداوند ما را خلق نمیکرد در اینصورت موجودی به نام انسان صلاحیت وجود را داشته ولی خداوند به او وجود نداده است و این با جود و کرم خداوند سازگاری ندارد، زیرا هرچیزی که صلاحیت وجود را داشته باشد خداوند آن را خلق کرده و ساحت مقدس او از هر گونه بخل به دور است.

دوم: خداوند هدف از خلقت را عبادت معرفی کرده و می فرماید:

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ 

و جن و انس را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدیم. سوره ذاریات آیه 56

سوم: ممکن است سوال شود هدف از عبادت چیست؟ در پاسخ می گوئیم: انسان در سیر تکاملی خویش چندین عالم را پشت سر می گذارد که هرچند باهم کاملا متفاوت اند اما هرکدام مقدمه ای برای دیگری است.

مثلا کودکی که در رحم مادر هست و هیچ شناختی از عالم بیرون ندارد طبیعتا فهمی از علت و چرایی وجود دست و پا و دهان ندارد، زیرا بجای دهان از ناف تغذیه میکند و در فضای بسته نیازی به دست و پا ندارد و همینطور برخی دیگر از اعضای بدن که به ظاهر در عالم رحم مادر به آن ها نیازی ندارد و وقتی متولد شد و با عالم جدید آشنا شد به فلسفه وجود دهان و دست و پا و... پی میبرد در صورتی که در عالم رحم مادر نه تنها ضرورت وجود این اعضا برای او قابل فهم نبوده بلکه امر بیهوده ای به نظر میرسید.

با این مقدمه می گوئیم: واقعیت این است که این دنیا نیز مقدمه عوالم پس از مرگ است و عالم برزخ و قیامت نیز با این دنیا کاملا متفاوت است و باتوجه به تجسم اعمال تمام اعمال ما در عوالم پس از مرگ به صورتی خاص تجسم پیدا می کنند و بدون آنها زندگی کردن در عوالم دیگر عملا ناممکن است، درست مثل این می ماند که کودکی در رحم مادر نه دست و پا و نه دهان و نه... نداشته باشد که وقتی پا به این دنیا بگذارد زندگی بدون این اعضا برای او ممکن نیست از اینرو باید با اعمال عبادی شرایط برای زندگی در عوالم دیگر را مهیا کنیم و بدون اعمال عبادی و زاد و توشه زندگی در آن دنیا امکان پذیر نبوده و جز عذاب چیزی نخواهد بود و سعادتی حاصل نخواهد شد.

شاهد این مطلب آن است که در روایات متعددی آمده است که برخی عبادات در آن دنیا به صورت دیگه ای ظاهر میشوند، مثلا قرآن به صورت مونس، عمل صالح به صورت فرش، صدقه به صورت پادزهر در برابر مار و عقرب، نماز شب به صورت چراغ، ذکر به صورت ثروت و... و بدون آنها چیزی جز وحشت و تاریکی و... نخواهد بود.

از اینرو فهم ما در این دنیا نسبت به آخرت همچون فهم کودک در رحم مادرش نسبت به این دنیاست پس چاره ای نیست جز اینکه با اطاعت از دستورات الهی و انجام امور عبادی سعادت دنیا و آخرت خود را فراهم کنیم.

ناگفته نماند که اصل عبادت مطابق با فطرت انسان هاست و بدون آن هرگز آرامشی در همین دنیا نیز بدست نمی آید.

??#محمدمهدی_فریدونی