[ و چون از صفین باز مى‏گشت ، به گورستان برون کوفه نگریست و فرمود : ] اى آرمیدگان خانه‏هاى هراسناک ، و محلتهاى تهى و گورهاى تاریک ، و اى غنودگان در خاک اى بى کسان ، اى تنها خفتگان اى وحشت زدگان شما پیش از ما رفتید و ما بى شماییم و به شما رسندگان . امّا خانه‏ها ، در آنها آرمیدند ، امّا زنان ، به زنى‏شان گزیدند . امّا مالها ، بخش گردیدند . خبر ما جز این نیست ، خبرى که نزد شماست چیست ؟ [ سپس به یاران خود نگریست و فرمود : ] اگر آنان را رخصت مى‏دادند که سخن گویند شما را خبر مى‏دادند که بهترین توشه‏ها پرهیزگارى است . [نهج البلاغه]
 
چهارشنبه 93 مهر 23 , ساعت 8:57 عصر

 

دم نوحه:

ای طوعه من غریبم، بی‌یار و غم‌نصیبم      

من نایب حسینم، من مسلمِ عقیلم

 

ادامة نوحه:

ای زن مرا ز احسان مهمان نما به آبی                                                           

این لعل تشنه‌ام را با آب ده جوابی

رحمی نما به حالم گر پیروِ کتابی                                                       

تحصیل کن تو ای زن با این عمل ثوابی

 

اول تمامْ بیعت بر عهد من ببستند                                                            

آخر چرا زکینه عهد مرا شکستند؟

قلب رسول و آل‌اش از این قضیه خستند                                                     

ای خصم آل‌یاسین، بر مصطفی سلیلم

 

از تشنه‌کامی ای قوم بر لب رسیده جانم                                                   

آبم دهید آتش افتاده بر روانم

آخر نه ای لعینان امروز میهمانم                                                               

ای ملحدان بی‌دین من بر شما دلیلم

 

ای کوفیان بی‌نام وی مشرکان پر‌ننگ                                                      

از شش طرف ببستید  بر روی من درِ جنگ

بر فرق من مبارید گه آتش و گهی سنگ                                              

یک‌یک به جنگم آئید من بر شما دلیلم

 



لیست کل یادداشت های این وبلاگ