هیچ کس برای ما مهمتر از خود ما نیست ودر مقام سعادت وشقاوت نباید خود را فدای دیگران کنیم.

ایثار در مال معنا دارد وپسندیده است یعنی دیگری رادر امورمالی ورفاهی بر خود مقدم بداریم این خوب است.

 ایثار در جان معنا دارد، همانطور که یاران ابی عبدالله جان خود را فدای اهلبیت کردند ، همانطور که شهدای ما روی مین میرفتند تا معبر ی برای همرزمان باز شود،این هم یک نمونه از ایثارممدوح .

ایثار در جاه هم معنا دارد ونیکو است مثل اینکه انسان از یک موقعیت اجتماعی یا شهرت صرف نظر کند.همه این ها خوب است وسفارش هم شده از سوی بزرگان دین. اما ایثار در جهنم رفتن معنا ندارد ..ان موارد توصیه شده ،زیرا در آن قرب الهی وخشنودی ورضای پروردگار است واین یکی بی معناست زیرا جهنم یعنی دوری از رحمت پروردگار ،یعنی خشم و غضب الهی .درایثار خشنودی خدا نهفته ودر جهنم رفتن سخط پرردگار لذا این دو با هم جمع نمی شوند.

علیکم انفسکم هیچ کس مهمتر از خود شما نیست لذا خود را فدای دیگران نکنید.

کسی که دیگری را مسخره کند تا چند نفر را بخنداند خود را فدای دیگری کرده

کسی که پارتی دیگری شود وحقی را نا حق کند آخرت خود را به دنیای دیگری فروخته .

کسی که به حلال وحرام بیفتد تا فرزندان واهل وعیالش راحت با شند آخرتش را به دنیای دیگران فروخته .

 کسی که یاور باطلی شود، برای او تبلیغ کند ، شعار دهد ،به میدان بیاید و...آخرت خودرا فدای دنیا ی دیگری کرده وزیانکاراست

به قول ما طلبه ها وقس علی هذا ...