سه شنبه 87 اسفند 6 , ساعت 2:8 عصر
پدر و مادرم فدای تو ای رسول خدا ! با مرگ تو رشته ای پاره شد که در مرگ دیگران اینگونه قطع نشد.با مرگ تو رشته پیامبری وفرود آمدن پیام واخبار آسمانی گسست .مصیبت تو دیگر مصیبت دیدگان را به شکیبایی وا داشت وهمه را در مصیبت تو یکسان عزادار کرد.
اگر به شکیبایی امرنمی کردی،و از بی تابی نهی نمی فرمودی،آنقدراشک می ریختم تا اشک دیدگانم تمام شود، واین درد جانکاه همیشه در من میماند ، واندوهم جاودانه می شد ،که همه اینها در مصیبت تو ناچیز است ! چه میتوان کرد که زند گی را دو باره نمی توان باز گرداند، ومرگ را نمی شود مانع شد.
پدر ومادرم فدای تو! مارا درپیشگاه پروردگارت یاد کن ودر خاطر خود نگاه دار!
نهج البلاغه خطبه 235
نوشته شده توسط سید مصطفی | نظرات دیگران [ نظر]